”In dromen kan alles. Dat heb ik altijd tegen mezelf gezegd. En je moet je dromen naleven. Ook dat heb ik altijd gedaan. Nu weer. Met supergrote consequenties en risico’s”
Iris een begenadigd spreker. Niet alleen kan zij beeldend vertellen over de stukken die zij speelt, maar inspireert zij met thema’s als creativiteit, eigenheid en het inslaan van een nieuwe weg. Zij spreekt graag op events, al dan niet in combinatie met passende muziek.
Een advies voor alle mensen: ga je dromen achterna. En ja, dat is net als met innovatie. Ik stopte mijn klassieke carrière, terwijl die net heel goed begon te lopen. Net toen ik allemaal grote opdrachten uit het buitenland kreeg en mijn kinderdroom uitkwam, besefte ik dat het mijn droom niet meer was. Ik wilde geen muziek meer spelen van andere componisten, ik wilde mijn eigen verhalen vertellen en mijn eigen muziek schrijven. Dus ik heb alles stopgezet en ben naar LA vertrokken om daar te werken met Patrick Leonard (bekend van zijn werk met Madonna, Pink Floyd, Leonard Cohen).
Ja, innovatie. Dat is toch gewoon nieuwe dingen aanboren? Ik wilde mijn eigen
muziek gaan schrijven. En terwijl iedereen zei ’dat moet je niet doen’ en de klassieke wereld dat maar helemaal niks vond en zei ’daar ben je niet voor opgeleid’ ben ik het toch gaan doen. Kijk eens naar Pink Floyd. Dat zijn architecten. En die hebben de muzikale wereld veranderd.
Het eerste stukje muziek schreef ik toen ik elf was en dat speelde ik bij grote
klassieke concerten vaak als toegift. En juist daar gingen mensen bij huilen. Ze waren er enthousiaster over dan over de rest. Ik wist mijn hele leven al dat ik de klassieke basis
voor iets anders zou gaan gebruiken.”
”Wat ik ook wilde is nieuw repertoire creëren. Ik merkte het aan de mensen om me heen. Iedereen is op zoek naar nieuw werk. Dus wilde ik muziek schrijven, die jonge nieuwe musici kunnen gaan spelen. Dat heb ik dus gedaan. Innoveren is samenwerken. In ieder geval je niet laten beperken en natuurlijk heb je daar mensen bij nodig. Mijn producer in Los Angeles zei: ’wacht maar tot je met een
goede drummer speelt’. Nou dat was voor een klassiek pianist ondenkbaar. Maar toen speelde ik met Vinnie Colaiuta, misschien wel de beste drummer van de wereld. Nu wil ik nooit meer zonder.
Als je grenzen openzet en je stopt met denken ’dat kan niet of dat mag niet’, dan kun je starten met innoveren. Niet als je binnen de lijntjes blijft. Er is toch niks
leukers dan erbuiten gaan? En zeker als iedereen zegt dat je erbinnen moet blijven, maar het dan toch doen. En dat het dan lukt. Dat is het allermooiste.
